Penya Barcelonista de Lisboa

dissabte, de gener 31, 2009

La Liga - La Lliga - A Liga








Diumenge dia 1 de febrer a les 16:00 (Hora portuguesa)
Domingo 1 de febrero a las 16:00
Domingo 1 de fevereiro pelas 16:00
Racing de Santander - FC Barcelona
El passeig per la Lliga continua amb més Barça que mai.
El camino de gloria por la Liga continua con un Barça pletórico.
A Liga continua com um Barça pletórico
*********
ADREÇA - DIRECCIÓN - ENDEREÇO
Como llegar? Haz click aqui: Onde está o Clube
SNOOKER
Travessa do Salitre, nº 1
1250-205 Lisboa.
Tel. 21 347 05 02
Metro: Línea AZUL (parada- paragem, Avenida)

divendres, de gener 30, 2009

Barça vence (3-2) e afasta Espanyol da Taça


Barça vence (3-2) e afasta Espanyol da Taça

BIS DE BOJAN DECISIVO PARA O TRIUNFO "BLAUGRANA"

Numa noite em que Lionel Messi esteve longe da habitual influência, o Barcelona garantiu o apuramento para as meias-finais da Taça do Rei de Espanha ao vencer o vizinho Espanyol pela margem mínima (3-2), depois de ter estado a ganhar por 3 golos sem resposta.

O jovem Bojan Krkic começou por dar vantagem à turma "blaugrana" com uma recarga oportuna aos 35 minutos. Depois, a vantagem da equipa da casa seria ampliada pelo mesmo jogador logo após o intervalo (49'), na sequência de um passe de Xavi.

O Barcelona parecia definitivamente lançado para as meias-finais - na 1.ª mão dos quartos-de-final havia-se registado um nulo - e Piqué (57') aumentaria a diferença com desvio de cabeça ao segundo poste, na sequência de cruzamento de Daniel Alves da direita.

A perder por 3 golos, os jogadores do Espanyol não baixaram os braços e reduziram por Coro pouco depois, aos 59', aproveitando um ressalto na sequência de um centro de Rufete.

Um remate de fora da área de Callejón, aos 70', aumentaria as esperanças numa reviravolta em Nou Camp, mas a reação azul e branca ficou-se por aqui.

Desta forma, o Barcelona junta-se a Maiorca, Athletic Bilbao e Sevilha - que afastaram já esta noite o Valencia, após vencer por 2-1 - nas meias-finais da competição.

Os catalães vão defrontar a turma das Baleares, enquanto os bascos medem força com os andaluzes.

Thrills as Barça make semis (3-2)


Thrills as Barça make semis (3-2)

Barça are through to the last four of the Copa for the third year in a row. They did that after winning a game that looked decided early in the second half.
But although three goals from Bojan (2) and Piqué had seen Barça into a clear lead, replies from Coro and Callejón meant there was suspense until the end. It took more than 120 minutes of this tie for the first goal to come.

But once Bojan had made it 1-0, there were plenty more thrills in store. Bojan then scored his second before Piqué saw Barça into a commanding 3-0 lead after 56 minutes. It looked like it was all over for Barça’s local rivals. But then a lucky goal from Coro and a terrific long range strike from Callejón meant the last twenty minutes were going to be a roasting affair. In yet another memorable cup match at the Camp Nou, Barça held on to make it into the semi finals, where Mallorca are already waiting for them.

Barça in possession

The game began as expected. Barça kept the ball at their feet, while Espanyol kept it tight at the back. The slow pace of the game was just what the visitors had hoped for, and Barça only had one early chance, a Gudjohnsen goal that was ruled out for offside in the 17th minute. Seven minutes later, a golden opportunity fell to Espanyol on a counter attack when an unmarked Jonathan shot high into the stands. There was no doubt that Barça were not getting everything their way, and things needed to be sorted out.

1-0 by Bojan

Which they were. Xavi started moving around more, and Alves and Sylvinho began to make themselves more available down the wings. That was just what Barça needed, and it was precisely from a cross from the sidelines delivered by the Brazilian that Bojan was able to break the deadlock by pouncing on the ball as it slipped out of Cristian Álvarez’s hands (min 34). It was a pure opportunist’s goal, and from that moment on, Barça looked considerably more confident, to the extent that it was one way traffic for the rest of the half. At least four more chances fell Barça’s way, although there was no further scoring before the break. Bojan and Piqué widen the gap

The game had barely restarted before it was 3-0. The first came off a splendid one-two involving Xavi and Bojan that ended with the latter subtly chipping the ball over and beyond the Espanyol keeper (min 48). That was Bojan’s second of the night, and shortly after there was more to come, this time from Piqué, who made it 3-0 with is first ever official goal for Barça, the assist in this case coming from the tireless Alves.

Espanyol don’t give up

It was time for the Camp Nou to start celebrating – it looked almost impossible for Espanyol to find a way back now. But then, just like against Numancia, Barça followed two early second half goals by conceding one at their own end. There was an element of luck involved, for the ball deflected off Puyol (who asked to be substituted shortly after), whereupon Coro was at hand to drive it home (min 58). Three goals in less than a quarter of an hour, but Barça had still come out best with a two-goal lead, and started trying to slow the pace of what was developing into a dangerously frenetic game. But, amazingly, the spirited Espanyol side scored again, this time from Callejón who surprised Pinto with a powerful effort from outside the box (min 68). All of a sudden the visitors were right back in it.

Iniesta the protagonist

Barça decided to do their best to wear down the clock with their trademark possession game, while Espanyol, now hungry for a miraculous third, pressed forward in search of more. At the other end, Barça had plenty of chances of their own to make it four. Iniesta was largely to thank for that, with no fewer than three near misses, while the attack was also fired up by the entry of Eto'o late in the game. Espanyol had resorted to desperate long balls by now, which Barça had little trouble dealing with, and gradually things wound up with a 3-2 win and a place in the semi finals for the third time in a row. Now only Mallorca stand between Barça and an appearance in the final.

Guardiola: “Nos ha costado mucho”


Después de conseguir la clasificación para las semifinales de la Copa, Josep Guardiola ha reconocido que superar a1Espanyol no ha sido trabajo fácil y que los jugadores han sacado la eliminatoria adelante “con mucho esfuerzo”.

El técnico barcelonista, que se ha mostrado muy satisfecho con la actitud de sus hombres, da un valor especial a la victoria de este jueves por la noche en el Camp Nou, y afirma que lo que se ha vivido sobre el terreno de juego es una lección de cara a futuros partidos: “Hemos sacado este partido adelante con esfuerzo. Nos ha costado mucho superar al Espanyol. Ésto es Copa, con eliminatorias de 180 minutos. Un equipo pierde 3-0, entiende que no tiene nada en perder y tira adelante. Nos servirá de lección; no nos podemos relajar porque cualquier gol penaliza mucho”. En este mismo sentido, Guardiola se ha referido a la presión que hay sobre la plantilla: “Tenemos una presión importante y es por este motivo que doy tanto valor a este tipo de victorias. Ganar cuesta mucho y existe una tendencia errónea a pensar que golearemos en todos los partidos”.

El partido previsto

Josep Guardiola no se ha visto sorprendido por el juego que el equipo blanquiazul ha desplegado a lo largo de estos cuartos de final de la competición del KO: “ME esperaba un partido tal como ha sido. El Espanyol es un equipo agresivo, un buen equipo que ha hecho bien las cosas, cortando mucho el juego. Además, tiene jugadores de talento, como pueden ser Callejón o Coro”. También sobre el conjunto dirigido por Pochettino, el entrenador azulgrana ha expresado en voz alta su deseo de que tenga “mucha suerte en lo que queda de Liga”.

La importancia de la afición

El primer equipo no ha estado solo en esta lucha por el acceso a las semifinales de la Copa que finalmente ha alcanzado. Y es que más de 78.000 personas han acudido al Camp Nou para animar a su equipo. Guardiola tiene muy claro que “si no hubiese venido tanta gente, no hubiésemos pasado la eliminatoria”. En este sentido, el técnico ha recalcado que “solos no podemos hacerlo. Los necesitamos.”

La actuación de Bojan

Sin lugar a dudas, uno de los protagonistas de la noche ha sido Bojan, que ha marcado dos de los tres goles del Barça. Sobre la actuación del de Linyola, Guardiola ha dicho sentirse “muy feliz” por él. “Debe seguir adelante. El segundo gol que ha marcado ha sido muy bonito. Es una gran suerte tenerlo”, ha añadido. Centrados ya en el próximo compromiso Guardiola ya piensa en el próximo encuentro de Liga del domingo en el Campo del Racing de Santander. Un compromiso en el cual, según su opinión, el Barça tendrá que hacer “un esfuerzo muy grande” para llevarse los tres puntos, principalmente porque el equipo “está muy cansado” después de haber disputado ocho partidos en 24 días. Muy comedido con sus declaraciones, Guardiola ha vuelto a apelar a la prudencia: “Si fuese fácil conseguir el triplete ya se hubiese logrado varias veces a lo largo de los 109 años de historia y no ha sido así. Las cosas cuestan mucho”.
Puyol, con una contractura
Carles Puyol, que en el minuto 60 ha sido sustituido por Cáceres, sufre una contractura en el recto anterior de la pierna izquierda. Este viernes se le harán más pruebas para determinar el alcance de la lesión.

CUARTOS DE COPA DEL REY | BARCELONA 3 - ESPANYOL 2


Algo parecido a la angustia
Bojan, con dos goles, fue el mejor de los azulgrana, que sufrieron en el tramo final
Un Espanyol de suplentes cambió su discurso defensivo y se quedó a un paso de la gesta

Cinco meses después, el Barcelona volvió a conocer esa desagradable impresión llamada sufrimiento, moneda común para cualquier equipo menos para uno que pisa las semifinales de Copa y que además va camino de la leyenda. Con tres goles de renta, sin Puyol atrás, se le aflojaron las piernas con los dos goles del bravucón Espanyol, plagado de suplentes, que cambió su registro ultradefensivo para llevar el pánico hacia Pinto en el cuarto de hora final (3-2).
Va tan sobrado este Barça que cualquier apuro se convierte en noticia. Y más en un derbi que parecía solucionado a falta de media hora, pero con una resolución insospechada, que hizo saltar las alarmas en el Camp Nou. El grupo de Guardiola sólo funcionó a oleadas, hizo caja en el tramo central del partido gracias a Bojan y casi pidió la hora ante el corajudo rival, derrochador de compromiso y escaso de talento.
Los hados, muy de vez en cuando, deparan estos partidos extraños, donde incluso se convocan los espíritus de los ausentes, léase Tamudo. Ya de inicio, había cierto recelo en el barcelonismo a pesar de la indudable diferencia de potencial. Guardiola se quedó en mitad de ningún sitio, reservó a Iniesta y Eto'o, puso a Messi de titular y dejó sin vestir a Henry, Valdés y Abidal. Un mensaje cifrado para su equipo, que tardó un buen rato en rendir a su nivel.
Pochettino, por su parte, reforzó el espíritu de la ida, el mismo del domingo en Valladolid, el de la resistencia a cualquier precio. Eso sí, con caras completamente renovadas, con un once donde sólo repetía Sergio Sánchez, en funciones de tercer central. Intentó elevar dos muros en torno a Cristian Álvarez y buscar la lotería en las contras. La fórmula sirvió media hora, justo cuando su portero, incapaz de sujetar un zurdazo de Sylvinho, dejó un regalo a Bojan, con lazo y todo.
De la goleada al 3-2
La ventaja fue un sedante para el Barça, hasta entonces inusualmente falto de esa precisión que le ha convertido en un equipo único. Las interrupciones visitantes, los pelotazos de Piqué y la escasa participación de Messi ofrecían razones para el sueño 'perico'. Su medular obstaculizaba la circulación de Xavi y Busquets y en el ecuador de la primera parte casi ni había sufrido, salvo un gol de Gudjohnsen anulado por fuera de juego.
Justo entonces desperdició su mejor ocasión, como ya lo hizo Drenthe en esa misma portería, con una contra de dos contra nadie que Jonathan envió a la grada. Susto de impresión para un Barça donde ya se tenían noticias de Bojan, que se dejaba caer a la banda derecha, pero que sólo lo intentaba con aventuras individuales de Alves o Hleb.
El 1-0 descompuso al Espanyol, que al poco de volver del descanso ya temía la goleada. Bojan volvió a aprovechar las facilidades para repetir con un precioso toque ante Álvarez y Piqué se estrenó como goleador azulgrana. Todo apuntaba hacia otro festival, pero el Espanyol no iba a entregar la bandera con esa facilidad.
Un afortunado remate de Coro y la falta de reflejos de Pinto ante un lejanísimo intento de Callejón cargaron de electricidad la noche. Buscó el Espanyol el empate, con más entusiasmo y patadas que fútbol, explotó las dudas defensivas de Guardiola y rozó la gesta. Buenas razones para marcharse con la cabeza alta. Insuficientes para frenar a un Barcelona en tono menor, que comprobó en propias carnes los riesgos de la relajación.

El Barça, en semifinales... pero sufriendo


El Barça se clasificó para las semifinales de la Copa del Rey, después de ganar uno de los derbys más vibrantes de los últimos años. El Espanyol plantó cara y los de Guardiola acabaron sufriendo como nunca

El Barça de Guardiola se hace cada día más grande. Los azulgrana superaron anoche en el Camp Nou su primera final, y nada más y nada menos que ante un Espanyol, que pese al mal momento que atraviesa, puso en algunos verdaderos aprietos al conjunto azulgranaAl final, por eso, la superior calidad de la plantilla del Barça se impuso a la voluntad que imprimieron los de Pochettino. Y eso que Guardiola no apostó por el once de gala, y pese a incluir en el equipo a Messi y Alves, optó por continuar con su sistema de rotaciones. De este modo, Bojan y Hleb acompañaron al argentino en el ataque, mientras que Busquets y Gudjonhsen fueron los encargados de ayudar a Xavi en la construcción del juego. En la zaga, Sylvinho se ocupó de la banda y Piqué hizo pareja con Puyol. Por su parte el Espanyol, con un once también plagado de ausencias, volvió a mostrar su mejor cara sobre el césped del Camp Nou planteando un partido muy incómodo para los azulgranas. Ya desde los primeros minutos, el Barça notó en exceso la presión ejercida por los de Pochettino, que dificultaban la creación de juego en la media. Xavi y Busquets apenas tocaban el balón y las aproximaciones hasta la portería de Cristián Álvarez, que se estrenaba con el Espanyol, fueron más bien escasas.

GOL ANULADO A GUDJONHSEN

De hecho, hubo que esperar hasta el minuto 18 para contabilizar el primer disparo del Barça entre los tres palos. Una oportunidad que acabó en gol, aunque éste fue anulado por el árbitro. Gudjonhsen había conseguido conectar un buen cabezazo a la malla tras una falta lanzada por Xavi, pero el linier levantó el banderín.El gol anulado sirvió para animar un poco a los hombres de Guardiola, que sin embargo, seguían demasiado imprecisos en su juego. Precisamente fue un error de los azulgranas lo que propició que Soriano consiguiera quedarse completamente solo delante de Pinto (minuto 24). El blanquiazul, aún no sabe muy bien por qué, falló estrepitosamente su disparo y el balón salió disparado hacia las nubes. Un error que pagarían muy caro los de Pochettino, que vieron como 10 minutos después otro error permitía a los azulgranas adelantarse en el marcador. En esta ocasión fue Bojan quien aprovechó el balón que se le escapó a Cristián Álvarez tras detener un disparo de Sylvinho para abrir la lata (min.34).

BOJAN EL HOMBRE GOLEADOR

La segunda mitad del Barça comenzó como había terminado: con un gol de Bojan. Sólo corrían cuatro minutos de la segunda mitad, cuando el joven delantero azulgrana aprovechó un pase en profundidad de Xavi para picar magistralmente la pelota por encima del meta blanquiazul y demostrar que él también puede ser un auténtico ‘killer’ para el Barça.El partido parecía encarado, de hecho, el tercero no tardó en llegar. Fue Piqué, quien de cabeza aprovechó una asistencia perfecta del incansable Alves para marcar el tercero. Corría el minuto 55 de partido y el Camp Nou, que presentó una de las mejores entradas de la temporada, ya pensaba en la goleada. Sin embargo, en esta ocasión no fue así.
FINAL DE INFARTO
Dos minutos después de que Piqué marcara el tercero, Torrejón conectó desde fuera del área un balón, que tras tropezar con Puyol, se coló en la portería de Pinto. Los de Pochettino recortaban distancias y el Barça, además veía como Puyol debía abandonar el terreno de juego lesionado (entró Cáceres). Si un gol daba emoción al partido, dos lo cambiaba todo. Y eso fue precisamente lo que sucedió. En el 23 de la segunda mitad, una cantada de Pinto permitía a Callejón marcar el segundo gol del Espanyol con un disparo también desde fuera del área. Con el 3-2 en el marcador el derby tomó un cariz al que no nos tiene acostumbrado el Barça esta temporada: el del sufrimiento. Un gol clasificaba a los de Pochettino, que cada vez se lo creían más y se iban con más ganas al ataque. Guardiola, consciente de lo que se jugaba, movió el banquillo. Iniesta y Eto’o, substituyeron a Hleb y Bojan, pero ni los cambios trajeron la tranquilidad al Camp Nou. Los nervios hicieron mella en el conjunto azulgrana, que pese a disponer de varias ocasiones (Iniesta 78’ y 86’), acabó sufriendo como nunca. Al final los tres goles conseguidos para el Barça le valieron la clasificación en uno de los derbys más vibrantes de la temporada. El Espanyol de Pochettino plantó cara y los de Guardiola aprendieron una nueva forma de conseguir la victoria: la de ganar sufriendo. Y es que en el fútbol todo es posible. Ahora a por el Mallorca.

dimecres, de gener 28, 2009

Copa del Rei - Copa del Rey - Taça do Rei



Dijous 29 de gener a les 20.30 (hora portuguesa)
Jueves 29 de Enero a las 20.30
Quinta 29 de Janeiro pelas 20.30
FC BARCELONA - RCD ESPANYOL
Partit de tornada de quarts de final de la Copa del Rei. Quants minuts resistiran els "Perikos" al vendaval blaugrana?
Partido de vuelta de cuartos de final de la Copa del Rey. Cuantos minutos resistirán los "Perikos" al huracán blaugrana?
O nosso adversário "directo" não pretende, por certo, perder esta partida.
Assim sendo, todos ao SNOOKER para apoiar a nossa equipa. Unidos venceremos!!!!

************

ADREÇA - DIRECCIÓN - ENDEREÇO
Como llegar?
Haz click aqui:
Onde está o Clube
SNOOKER
Travessa do Salitre, nº 1
1250-205 Lisboa.Tel. 21 347 05 02
Metro: Línea AZUL (parada- paragem, Avenida)




Minguella: "Laporta ha dejado pequeño a Núñez en cuanto a falta de transparencia"


Minguella: "Laporta ha dejado pequeño a Núñez en cuanto a falta de transparencia"

Pocos saben de fútbol más que él. Igual quizá sí. Josep Maria Minguella ha querido aprovechar su dilatada experiencia en el mundo del fútbol como técnico, agente y comentarista para escribir unas memorias con las que relata algunos de los capítulos históricos de su equipo del alma, el F.C.Barcelona.
Casi toda la verdad es el libro con el que Minguella narra aspectos inéditos de los años de gestión de Josep Lluís Núñez o Joan Gaspart como presidentes. También hay capítulos destinados a dos de sus operaciones más exitosas, la llegada al club de Maradona y el búlgaro Stoichkov.
Sus juicios a la actual directiva encabezada por Joan Laporta y las reflexiones sobre las intrigas económicas de organismos internaciones como la UEFA o la FIFA, representan las páginas más críticas de un libro con muchísimas anécdotas y que resume dos de las grandes virtudes de Minguella, su tremendo sentido del humor y su inagotable pasión por un deporte que, en nuestro país, es ahora más rey que nunca.

-Cuénteme Minguella, en esto del fútbol, ¿es imposible saber toda la verdad o es que la verdad es relativa según quien la explique?-
Con este libro he intentado dos cosas. Una, explicar todo lo que recuerdo de estos más de 30 años de experiencia, y hacerlo con la máxima claridad posible. Creo que nadie podrá decir que algo no ha sido así, o que lo he explicado al revés. Luego, es verdad que hay cosas que podrían afectar a terceras personas, y a mi me pareció que no tenía derecho a implicarles, así que he decidido omitir según que anécdotas. Además, yo no puedo pretender tener toda la verdad, sería muy pretencioso por mi parte. (Sonríe).
-Estaremos de acuerdo en que el fútbol ha cambiado mucho en pocos años. ¿Cuál es el origen de estas cifras astronómicas que se mueven actualmente, la sentencia Bosman, la mala gestión de los clubes o la evolución de la economía global?
-Es un conjunto de todo. El hecho de que un jugador al cabo de un año o dos pueda quedar libre hace que tenga un valor económico de mercado muy superior a cuando estaba ligado con un contrato para toda la vida. Esto por si solo no sería tan relevante si no hubieran entrado en los últimos años y con mucha fuerza, los derechos de televisión, que son los que aportan grandes cantidades de dinero y que, de forma mayoritaria, van a parar a los contratos de los jugadores. Uniendo estos elementos, tenemos estas cifras astronómicas que a mi me parecen en algunos momentos muy exageradas.
-¿Por qué asegura en su libro que la profesión de agente ha sido maltratada?
-Como en todo, hay gente, y que es la mayoría, que actúa de forma correcta, pero también la hay que no lo es, y pretende engañar a algún jugador o a un determinado club. Este mundo del fútbol, como es tan popular y abierto, ha hecho que la actuación desafortunada de gente concreta tenga mucha más repercusión que la de otras personas. En fútbol, no hay una normativa sobre el precio de las cosas, un jugador puede costar en un momento determinado cuatro millones de euros, crecer, y al cabo de seis meses o un año, un club con mayor poder adquisitivo pagar doce por él. Si aquí no eres honesto, puedes crear unas diferencias que entran dentro del mal hacer de la actividad. Desgraciadamente, todavía se dan casos así, el más actual es el fichaje de Robinho por el Manchester City. Creo que en esta operación, se miró más los intereses personales que no el bien del jugador que ha ido a parar a un equipo sin trascendencia. Eso es lo que contribuye a esta mala imagen.
-Son las famosas comisiones…
-Sí, pero es que comisión es la palabra que lo engloba todo, y de comisiones hay en todos los sitios, en los bancos, sin ir más lejos. Y todos trabajamos con el banco. En cambio, en fútbol parece que la palabra comisión sea maldita. Lo que pasa es que en esto, existe por parte de los clubes, una falta de control a consecuencia del interés que tienen en fichar a un determinado jugador y eso contribuye a unas comisiones desmesuradas que a mí, a pesar de haber estado en el otro lado, me parecen totalmente desafortunadas. Creo que se deberían de aplicar unas cifras para pagar un porcentaje sobre el traspaso o sobre lo que gane el jugador. No aprovechar el momento que el club quiere comprar a un jugador para extorsionarlo con unas cifras exageradas.
-Usted asegura que es culé, aunque hay muchas personas que lo ponen en duda…
-Es algo que no voy a poder evitar nunca. Me moriré con ello, con gente que piensa que no he actuado bien con el Barça, y son personas que no conocen bien las situaciones. Cuando uno es agente del jugador, tu cliente es el jugador y debes defender los derechos del jugador, sea con el Barça o con cualquier otro club.
-¿Cómo consigue un agente que es partidario de un club, como es su caso, equilibrar los intereses profesionales con las creencias personales? Dicho de otra forma, ¿qué hace primero, mirar el negocio que significa cerrar una operación o valorar la ventaja de que un club como el Barça no se desprenda de uno de sus cracks?
-Al final, casi siempre, lo que define una operación es la voluntad del jugador. Si Kaká se ha quedado en el Milan, estoy seguro de que es una decisión del jugador. Por lo que a mi se trata, siempre he tenido muy claro, empezando por Maradona, que si había un jugador que yo entendía que era interesante para el Barça, al primer equipo al que se lo ofrecía era al Barça. Nunca he especulado con eso y nunca me he llevado a otro sitio un jugador que el club azulgrana quería, nunca. El caso Figo no hubiera sido posible conmigo. Creo que, afortunadamente, he beneficiado más que perjudicado al Barça en todos estos años, esto hace que me sienta tranquilo y orgulloso.
-¿Es cierto que desestimó llevar al jugador del Real Madrid, Raúl González?
-Tenía cierta relación con Raúl y con su familia porque llevaba a De la Peña y eran de la misma generación. Hubo un momento en que él rompió con Fermín, su representante, y me planteé la posibilidad de tenerlo. Pero para evitar los malentendidos típicos del fútbol, nunca di el paso y nunca llegué a plantear a su familia esta posibilidad porque me pareció poco conveniente.
-En la portada del libro sale retratado con Maradona y Stoichkov, ¿son las dos operaciones que más le han marcado como agente?
-El fichaje de Maradona significó un impulso muy importante porque en aquel momento yo empezaba, era el año 76, y le conocí en el 77. Fue una palanca publicitaria muy importante, tanto para América como para Europa. Cuando vino aquí teníamos una relación muy intensa, vivía cerda de aquí, y de hecho todavía hoy hablamos de vez en cuando.
-En su libro cataloga su traspaso al Nápoles como "un error deportivo histórico"…
-Siempre lo he pensado, es así. Cuando consigues tener un jugador de este nivel en tu plantilla las valoraciones extra deportivas hay que intentar arreglarlas, taparlas o solucionarlas. Es más fácil arreglar este tipo de dificultades que no encontrar un jugador de su nivel. Maradona podía haber estado en el Barça siete u ocho años, hubiera marcado una época seguro.
-Háblame ahora del jugador búlgaro. ¿Ha sido el fichaje más rentable de la historia del club teniendo en cuenda lo poco que costó, los años que dio en can Barça y el precio por el que se acabó traspasando al Parma?
-Pienso que sí. Un jugador que viene por unos 300 millones a pagar en cuatro años, el equipo con él gana cuatro ligas y una Champions y luego es traspasado por tres veces más de lo que te ha costado, es, sin duda un gran negocio. También lo hubiera sido Rivaldo si se hubiera aceptado la oferta de la Lazio de 8.000 millones de pesetas. Es la base de una buena dirección de un club, comprar jugadores importantes cuando son jóvenes y no muy caros, tenerlos durante un proceso de 4 o 5 años y traspasarlos cuando el jugador empieza su decadencia. Es lo que hizo el Arsenal con Henry, por ejemplo.
-Resuélvame un misterio señor Minguella. ¿Por qué el Barça siempre acaba mal vendiendo a sus cracks que suelen salir del club por la puerta falsa?
-Bueno, creo que los clubes grandes no saben vender mucho, son mucho más compradores que vendedores. Pero dentro de esto hay matices que sí que se pueden controlar. El Arsenal o el Manchester son ejemplos de ello. Me viene a la mente el holandés, Van Nistelrooy, por ejemplo. El Barça pone a los jugadores a un nivel impresionante, hasta al punto que luego no se pueden tocar porque la masa social se te tira encima. Creo que falta asumir cuál es el momento idóneo para hacer el traspaso sin que los dirigentes tengan miedo de tomar la decisión de que el jugador se vaya. Eso sí, antes de asumirlo, debes tener controlado a un sustituto, porque sino lo que no harás es rebajar el nivel competitivo del club.
-Interpreto por su reflexión que los que creen que Messi acabará su carrera deportiva en el Barça pueden esperar sentados…
-Messi es muy joven y tiene todavía mucho recorrido. Creo que va a tener seis o siete años seguros en el Barça, luego ya se verá. No quiero decir con esto que Messi no pueda ser una excepción porque empezó muy joven con el club, es de la casa, y lo normal sería que fuera la base del equipo hasta que se retirara.
-¿Usted es de los que se ha sorprendido con el sello que Guardiola le ha dado a este equipo o sus conocimientos futbolísticos también preveían una primera vuelta como esta?
-Me ha sorprendido mucho. Tengo el criterio de que hoy en día no hay ningún entrenador que garantice un gran rendimiento y que asegure títulos. Si el entrenador es nuevo este riesgo es más grande. Este era mi planteamiento frío a principios de temporada. Una vez ha empezado, solo puedo decir que el trabajo de Guardiola está siendo excelente, la forma como lleva el equipo y las relaciones con la premsa es increíble. No sólo por los resultados, da la sensación de que es una persona con las ideas muy claras y que le están saliendo las cosas perfectamente y que además parece que tenga una madurez que no debería tener por su falta de experiencia.
-Tengo la impresión de que si ahora le pregunto por Joan Laporta el discurso cambiará. ¿El principal pecado del presidente es que no escucha a los socios, tal y como denuncia en su libro?
-Laporta ha dejado pequeño a Núñez en cuanto a falta de transparencia. Pero lo que a mi me ha sorprendido más es que no haya respondido a lo que él había explicado o vendido sobre cómo debía ser el Barça. Núñez ya no explicaba nada, pero él tampoco. Hay cosas que no se saben cómo se hacen, que si el tema del "seient lliure", la venta de entradas…Ni por educación contesta a las cartas de los socios.
-Usted compara en su libro los órganos de gobierno y propagandísticos del club con los de una dictadura. ¿No se ha pasado un poco?
-A mi me han puesto demandas, era otra época, eso sí, los primeros años de Laporta. Su forma de actuar era intentar forzar al que no estaba de acuerdo con él, presionarlo. También a los periodistas. En mi caso, como que no me podía echar, me interpuso demandas judiciales. Esto es muy lamentable en un club presidido por una persona que dice que fomenta la solidaridad y el comportamiento civilizado. Luego ves que no tiene nada que ver lo que dice con lo que hace.

Maradona: "Ojalá Messi llegue a ser mejor que yo"


Maradona: "Ojalá Messi llegue a ser mejor que yo"

El astro argentino Diego Armando Maradona dijo hoy que espera que Lionel Messi "llegue a ser mejor jugador" que él al finalizar su carrera deportiva, durante una rueda de prensa en Caracas, donde impartirá una clase a jóvenes promesas del fútbol venezolano.
Maradona bromeó sobre si fue mejor jugador que Leo Messi, su compatriota y actual figura del FC Barcelona, y dijo: "Me jugué la vida por mis país, jugué infiltrado, lesionado. Ojalá que Leo haga eso y mucho más para el bien de los argentinos, ya que tenemos muchas expectativas con lo que pueda llegar a ser él (Messi) para la selección argentina". "Me costó mucho llegar. Es una oportunidad única, los jugadores necesitan un líder y yo quiero serlo. Estoy orgulloso del plantel que tengo", declaró sobre su nuevo trabajo como seleccionador albiceleste. Para alzar de nuevo el trofeo de campeón que logró en el
Mundial de México 1986, Maradona señaló que su objetivo es "volver a la vieja mística de la camiseta, inculcarle a los jugadores en la cabeza lo que significa la camiseta". Maradona, actual entrenador de la selección absoluta de fútbol argentina, destacó el crecimiento del fútbol venezolano que hoy por hoy se respeta mucho más en el campo y que será un rival "muy complicado" en el próximo encuentro de las eliminatorias del Mundial de Sudáfrica 2010. Asimismo, expresó su deseo de poder verse con el presidente venezolano, Hugo Chávez, algo que aún no se ha confirmado, al que admira por ser "historia viviente", y agregó que había escrito una carta al mandatario boliviano, Evo Morales, para felicitarle por la victoria en el referendo del pasado domingo. El ex futbolista estuvo acompañado por la embajadora argentina en Caracas, Alicia Castro, y Victoria Mata, ministra de Deporte de Venezuela, quien le entregó una camiseta de regalo con el número diez en conmemoración de los diez años de 'revolución bolivariana'. Un grupo de jóvenes alumnos de las Unidades de Talento Deportivo del Área Metropolitana, la selección sub 17 de Venezuela y la selección menor de futbolistas con deficiencia auditiva conformarán el auditorio que recibirá la clase que dictará Maradona el miércoles en el estadio 'Brígido Iriartè de Caracas. Maradona, que llegó hoy a la capital venezolana, tiene previsto regresar a su país el próximo jueves, y se despidió diciendo que estaba dispuesto a regresar a Venezuela siempre que lo llamen porque lo lleva "en el corazón".

dimarts, de gener 27, 2009

Messi per sempre al Camp Nou


Messi per sempre al Camp Nou


Dopo l'ennesima prestazione impeccabile, che sabato sera ha permesso di superare il CD Numancia per 4-1, Lionel Messi ribadisce che non lascerà mai l'FC Barcelona.
Serie vincente

Con una doppietta, Messi ha raggiunto quota 14 gol segnati in 17 gare di campionato, mentre il capocannoniere Samuel Eto'o e Thierry Henry hanno completato l'opera e hanno permesso all'undici di Josep Guardiola di conservare i 12 punti di vantaggio sul Real Madrid CF in vetta alla classifica. "Vogliamo proseguire così fino alla fine, ma dovremo affrontare il campionato un passo alla volta - commenta Messi -. Vogliamo vincere tutto in questa stagione, quindi dovremmo considerare ogni partita come una finale. Il margine sulle altre squadre ci permette comunque di stare tranquilli".
Trio pericoloso

Il 21enne fantasista ha avuto un ruolo centrale per gli azulgrana, che continuano a battere record di punti e di gol segnati. Delle 63 reti messe a segno dalla squadra, Messi, Henry ed Eto'o ne hanno realizzate 45, una cifra che, da sola, supera quella della seconda miglior squadra in attacco, il Club Atlético de Madrid. Anche Josep Guardiola ha elogiato il suo campione. "Dopo Natale ho visto Lionel giocare e allenarsi come non aveva mai fatto - spiega -. Qui è come a casa e siamo a disposizione per aiutarlo come possiamo".
Sostegno della società

Messi sembra refrattario alle voci sul suo futuro e, mentre il Barça viaggia verso il 19esimo titolo, il suo cuore rimane saldamente ancorato alla squadra che lo ha fatto crescere. "Per andare via devono cacciarmi - spiega -. Barcellona è casa mia. La società ha fatto molto per la mia famiglia e non c'è modo di ringraziarla".
©uefa.com 1998-2009. Tutti i diritti riservati.

Messi jura fidelidade ao Barcelona


Messi jura fidelidade ao Barcelona


Lionel Messi voltou a revelar-se decisivo na Liga espanhola, ao ajudar o FC Barcelona a bater o CD Numancia, por 4-1. No final do jogo de sábado, o argentino garantiu: "Nunca irei deixar este clube".
"Continuar a vencer"

Messi bisou frente à equipa que tinha batido o Barça na jornada inaugural da Liga espanhola e chegou aos 14 golos em 17 jogos, com Samuel Eto'o e Thierry Henry a completarem a goleada dos comandados de Josep Guardiola, que mantiveram uma vantagem de 12 pontos sobre o Real Madrid CF na liderança da classificação. "Queremos continuar a vencer até ao final do campeonato, mas sabemos que teremos de pensar num jogo de cada vez", explicou Messi. "Queremos conquistar títulos esta época, por isso temos de encarar cada jogo como uma final, mas a vantagem que dispomos sobre os adversários dá tranquilidade à equipa".
Trio imparável

O argentino de 21 anos tem sido a grande figura de uma equipa "blaugrana" que esta temporada continua a bater recordes, de pontos conquistados e golos marcados. Messi, Henry e Eto'o apontaram 45 dos 63 tentos do Barça, com o trio a marcar mais do que segundo melhor ataque da prova, tendo um rendimento superior ao de toda a equipa do Club Atlético de Madrid. Nem o treinador Josep Guardiola conseguiu poupar elogios à grande estrela da equipa. "Depois da pausa de Natal, o Lionel tem-se treinado e jogado de uma forma como eu nunca tinha visto", explicou. "Ele sabe que aqui está em casa e que faremos sempre tudo para que se sinta bem".
Apoio do clube

Messi parece não ter sido afectado pela especulação que recentemente rodeou o seu futuro próximo, não deixando dúvidas quanto à sua vontade, numa altura em que a sua equipa parece navegar em ritmo de cruzeiro rumo ao 19º título espanhol. "Só deixarei esta equipa se for despedido", garantiu. "O Barcelona é a minha casa. Nunca conseguirei recompensar o clube por tudo o que fez pela minha família".
©uefa.com 1998-2009. Todos os direitos reservados.

Messi loving life at fortress Camp Nou


Messi loving life at fortress Camp Nou


FC Barcelona's Lionel Messi insisted he will "never leave this club" after the Argentinian put in another match-winning performance that helped his team overcome CD Numancia 4-1 in the Liga on Saturday evening.
Winning run

Messi regstered his 14th goal in 17 league appearances with a double strike against Barça's opening-day conquerors while further efforts from leading scorer Samuel Eto'o and Thierry Henry ensured Josep Guardiola's side maintained their 12-point lead over Real Madrid CF at the top of the standings. "We want to continue on this great run right up to the end but we know we'll need to take things step by step," Messi explained. "We want to win titles this season so we need to treat each game like a final but [the gap in points] also helps us to remain calm."
Fearsome trio

The 21-year-old has played a central role for the Azulgrana as they continue to set records for their points and goalscoring feats this season. Of the 63 goals the team has scored, Messi, Henry and Eto'o have been responsible for 45, a figure that in itself surpasses that of the league's second highest scorers, Club Atlético de Madrid. Even the club's coach Josep Guardiola was moved to offer praise for his team's undoubted star. "Since the Christmas break I've seen Lionel playing and training like never before," he said. "He knows he has a good home here and we'll always be here to help him in whatever way we can."
Club support

Messi appears to be unsettled by recent speculation surrounding his immediate future and offered assurances of where his heart lay as his team cruise towards its 19th league title. "The only way I'll leave here is if they throw me out," he insisted. "Barcelona is my home; this club has done so much for my family and there's no way to thank them for that."
©uefa.com 1998-2009. All rights reserved.


LA FOTO DEL SIGLO


MD reunió al quinteto culé con más partidos de la historia
Migueli, Rexach, Xavi, Puyol y Amor suman 2.290


La imagen paralizó a los mitómanos, pero también a aficionados no tan apasionados. Mundo Deportivo reunió a los cinco jugadores que más veces han vestido la camiseta del Barça en la centenaria trayectoria del club azulgrana. Fue durante la Gran Gala anual que celebró este diario en el Palau de Congressos. Todos alucinaron al ver juntos a Migueli, Carles Rexach, Xavi Hernández, Carles Puyol y Guillermo Amor. Es, por carisma, trascendencia histórica y sentimiento, la foto del siglo, al menos del siglo culé. La hizo MD y hoy la ofrecemos en exclusiva a todos nuestros lectores.
En total son 2.290 partidos defendiendo un escudo que este fabuloso repoker de futbolistas sintió como propio desde la primera juventud, incluido Miguel Bernardo Bianquetti, 'Migueli', el central que llegó al Camp Nou en 1973 con 22 años procedente del Cádiz para retirarse ya con 38. En 17 temporadas de fidelidad barcelonista, Migueli se convirtió en el azulgrana con más partidos oficiales a sus espaldas, con 548. El récord lo tendrá asegurado aún por cierto tiempo, entre otras razones porque quien le viene inmediatamente detrás, el bueno de Rexach, se jubiló en 1981 con 452 partidos desde un debut que se remonta a 1965. En cambio, la histórica posibilidad de reinar algún día se mantiene intacta para Xavi y Puyol, los dos jugadores que, aún con unos cuantos años de fútbol por delante, han disputado ya como azulgranas 446 y 423 partidos respectivamente. Amor, el niño que con 14 años se estrenó anticipadamente en el primer equipo sustituyendo al mismísimo Diego Maradona, cierra este 'Top Five' de leyenda que Mundo Deportivo puso delante del objetivo de una cámara por primera vez. Amor jugó 421 partidos entre 1988 y 1998.
Charla futbolera
Allí, entre las bambalinas de la gala y detrás del escenario donde los deportistas galardonados recibían sus premios, tres hornadas diferentes de históricos culés charlaron mucho, casi siempre de fútbol, sintiendo laadmiración de todos aquellos, famosos y no tanto, que se cruzaron con ellos. Como es habitual siempre que hay más de dos personas y una de ellas es Rexach, fue el 'noi de Pedralbes' el que rompió el hielo con ese talante tan campechano y futbolero que le distingue. La sorna andaluza de Migueli, tan fortachón a sus 58 años como en aquellos días en que marcaba el territorio, no tardó en animar el apasionado debate entre gente de fútbol, con Amor como bisagra generacional, y Xavi y Puyol mirando a sus veteranos colegas con los mismos ojos con que miraban a sus ídolos cuando eran críos. Ellos son el Barça. Por eso su estampa en Mundo Deportivo es ya la foto del siglo.

Tridente de ouro vale 45 golos!


Tridente de ouro vale 45 golos!
Pedro Ribeiro. O Jogo online
A temporada corre de feição ao Barcelona, como atesta o facto de, à passagem da 20.ª jornada, ser o líder destacado, com mais 12 pontos (!) que o arqui-inimigo Real Madrid. E para a supremacia interna da equipa orientada por Pep Guardiola em muito contribui o trio composto por Messi, Henry e Eto'o. Um tridente que causa calafrios aos adversários da Liga e que ameaça fixar novos recordes internos, caso mantenha a veia goleadora até agora evidenciada.
Decorridas que estão 20 jornadas, o Barcelona soma 63 golos marcados - marca inigualável nos principais campeonatos da Europa -, com a "agravante" de o trio de avançados ser responsável directo por "apenas" 45 dos obtidos.


Números que superam, inclusivamente, o total de golos realizados pelos dois principais emblemas de Madrid: o Atlético tem o segundo melhor ataque da Liga, com 43 golos; o Real surge logo a seguir, com 42.


E, no início da época, poucos seriam aqueles que apostariam numa carreira até agora "demolidora". Nem o próprio Guardiola por certo esperaria tanto acerto, principalmente tendo em conta que Eto'o esteve com um pé fora de Camp Nou antes do arranque da época.


O internacional camaronês figurava na lista de dispensas por ter sido apontado como um dos principais desestabilizadores do balneário. Porém, ao contrário de Ronaldinho, Eto'o permaneceu... e os adeptos blaugrana já o perdoaram. Com 19 golos marcados (quase um golo por jogo...), Eto'o é um dos principais responsáveis pelo estado de graça que os blaugrana vivem, superando já o registo alcançado ao longo da última época na Liga: 16 golos.
O internacional camaronês reparte as atenções com Messi, o menino querido dos adeptos culé cujas constantes arrancadas para a área dos adversários já lhe valeram 14 golos (apontou 12 na última Liga). A continuar assim, o astro argentino ameaça suceder a Cristiano Ronaldo como o melhor jogador do Mundo. A finalizar, Henry parece rejuvenescido, pois, nos jogos realizados, marcou os mesmos 12 golos que no ano passado... mas em 30 jornadas.


E as contas do trio só não são melhores ainda porque o Barcelona viu 17 dos seus remates na Liga serem devolvidos pelos ferros das balizas adversárias...
Espanha 20 jornadas
Melhor ataque: Barcelona 63 golos
Melhor marcador: Eto'o 19 golos
Portugal 15 jornadas
Melhor ataque: FC Porto 26 golos
Melhor marcador: Nené (Nacional) 10 golos
Itália 20 jornadas
Melhor ataque: Milan 35 golos
Melhor marcador: Di Vaio (Bolonha) 15 golos
Inglaterra 22 jornadas
Melhor ataque: Chelsea 42 golos
Melhor marcador: Anelka (Chelsea) 14 golos
Alemanha 17 jornadas
Melhor ataque: Hoffenheim 42 golos
Melhor marcador: Ibisevic (Hoffenheim) 18 golos
França 21 jornadas
Melhor ataque: Bordéus e Marselha 37 golos
Melhor marcador: Gignac (Toulouse) 13 golos
Holanda 19 jornadas
Melhor ataque: Ajax 45 golos
Melhor marcador: El Hamdaoui (AZ Alkmaar) 15 golos

Messi: Preço certo em euros (254.000.000)


Messi: Preço certo em euros (254.000.000)

BARÇA FAZ CONTAS EM ANO DE ELEIÇÕES... NO REAL MADRID

Os adeptos do Barcelona podem dormir descansados: para algum candidato do Real Madrid (que vai a eleições no verão) tirar Messi do Nou Camp será preciso levar a cabo uma complexa operação financeira como o mundo do futebol nunca conheceu.

Tudo começa na cláusula de rescisão que existe e que, caso seja acionada, obriga ao pagamento de 150 milhões de euros ao Barça, detentor dos direitos desportivos do craque argentino.

A partir daqui, porém, é preciso começar a fazer outras contas, como por exemplo acrescentar 24 milhões correspondentes a 16% de IVA. Ou seja, no caso de Messi alcançar um acordo com outro clube, o interessado já teria que ter um cheque disponível de 174 milhões.

Era essa verba que o próprio atleta – ou um seu representante autorizado para o efeito – teria que depositar na sede da Liga de Futebol Profissional (LFP), como o Regulamento de Transferências determina. Dados estes passos, chegaria então a vez de acertar contas com as Finanças Públicas e regularizar o “Imposto de Renda de Pessoa Física: 46% sobre o valor depositado na LFP, o que (e)levaria a operação para 254 milhões.

Todos os detalhes sobre a “tentação Messi” dominaram ontem a imprensa especializada em Espanha, reagindo rapidamente à notícia inicial do “Mundo Deportivo”, que refere ainda que o jogador nunca aceitaria um salário anual inferior a 15 milhões de euros/ano livres de impostos.

Keita and Márquez rejoin squad


Keita and Márquez rejoin squad

The Barça squad are still preparing for the derby on Thursday, and were able to welcome back Márquez and Keita today. They trained with the rest of the players, as did three members of the reserve team.There were 25 players for training on pitch number 1 at the Ciudad Deportiva Joan Gamper, the game with Espanyol on Thursday being the main topic of conversation. Rafa Márquez and Seydou Keita were both back for the session that got under way at 11.00 am. Keita and Márquez

The Malian has been training in isolation from his colleagues for the last two sessions as he gets over a pulled muscle in his left leg. Márquez, who also worked alone on Monday, and also went through a special warm-up today with a fitness coach, later joined the rest of the team for the other activities. He hurt the soleus muscle in his left leg in last Wednesday’s first leg encounter at Montjuïc.

Three reserves

Pep Guardiola also included three Barça Atlètic players in today’s session. Víctor Vázquez, Jeffren and goalkeeper Miño were invited along, while the rest of the reserve squad trained just a few metres away on pitch number 4.

Working on strength

The session got off to an intense start, with the players training with weights and elastics. The first part of the session then concluded with the players working on ball control in pairs. But this was just for the outfield players, as the goalkeepers spent the time working on specific aspects related to their duties.

Las claves de Johan Cruyff


El Madrid va contra la lógica

Muchos clubs están llevados por dirigentes que no están preparados. Solo prima el interés personal, aunque hay excepciones. No es el caso del Real Madrid, que se equivoca al no convocar ya elecciones.
El Barça y el Madrid son los dos clubs más difíciles de llevar en este país. Y los que generan más envidias. Los que están fuera quieren estar dentro, y aprovechan la mínima ocasión en que algo va mal para empezar a moverse. Hace siete meses aquí también montaron una de gorda en forma de moción de censura. El que quiera creer que, de haber prosperado, estaríamos igual o mejor que ahora es libre de pensarlo, pero yo estoy convencido de lo contrario.No sé si Ramón Calderón ha hecho pocas, muchas o ninguna trampa. Lo que sí sé es que el Madrid no vive tranquilo desde aquel voto por correo impugnado en las últimas elecciones. Si dos Ligas ganadas de forma consecutiva no aportan tranquilidad, significa dos cosas: que falla la gestión y fallan las emociones. Las emociones, porque tu gente quiere un tipo de fútbol que no le das. La gestión, porque en este caso está repleta de fallos enormes. No me refiero a los escándalos o presuntos escándalos, sino a las decisiones que afectan a lo deportivo. A un entrenador le piden un título para ejercer. A un presidente, y a un director deportivo, no les piden nada. Creen que pueden llevar un club, pero muy pocos saben por dónde empezar.El ejemplo del JoventutNo es una cuestión de dinero, sino de saber en qué gastarlo y con qué objetivo. A mi entender, un club bien llevado en lo deportivo es el Joventut de Badalona de baloncesto. ¿Quién está ahí al frente? Un exjugador de la casa. Eso es un plus. Un tipo que además de saber lo que pasa en un vestuario ha estudiado y se ha preparado para el cargo. Acertar en todo es imposible, pero tienes más números de dar en la tecla correcta si eres un exdeportista y tu experiencia la completas con una preparación suplementaria en cuanto a dirección de empresas, en este caso deportivas.Volviendo al presente del Real Madrid, la decisión --veremos si definitiva, porque ahí lo que hoy es blanco mañana es negro-- de convocar las elecciones en julio es un ejemplo más de que los que mandan no entienden nada. Mejor o peor, el equipo irá solo. Tú, como presidente accidental --uno más en tres años--, solo tienes una cosa importante que hacer: convocar elecciones y hacerlo pensando en los que han de entrar. Y eso es ponerle una fecha que dé un margen de maniobra lo más amplio posible al que resulte ganador. Eres libre de presentarte si quieres, pero piensa primero en tu club. Y aquí, el mañana es más importante que el hoy. No ocurrió en Barcelona en el 2003, y el Madrid parece dispuesto a repetir el mismo error. Las mejores decisiones deportivas se toman a partir de febrero o marzo. Dilatar por capricho la fecha de hacer borrón y cuenta nueva, es un contrasentido que va contra la lógica deportiva.¿Convocar más pronto que tarde unas elecciones perjudicaría al equipo blanco? Lo dudo. ¿Qué más cosas podrían suceder? Empezaron la temporada con un entrenador y ya tienen otro. Y lo mismo con el presidente. Como el que manda y los que le arropan en la directiva no han sido deportistas, desconocen que estos tienen un orgullo personal. La estabilidad ayuda, faltaría más. Pero cuando vives en un clima de inestabilidad, la influencia que esto puede tener en el campo es mínima, a pesar de los desequilibrios de la plantilla.El vestuario, a lo suyoA día de hoy, creo que los futbolistas del Madrid van a hacer piña con el entrenador. El vestuario irá a lo suyo. Jugarán mejor o peor, obtendrán mejores o peores resultados, pero los futbolistas tratarán de salvarse a sí mismos. Queda poco para cerrar el mercado de invierno. Cuando suceda, llegue alguien más o no, el vestuario ya no necesitará para nada a la junta. Serán ellos y su entrenador.Otros que también saben que el futuro depende de ellos son los jugadores del Espanyol. Cuando te cambian dos veces de entrenador en una vuelta de la Liga es que has rendido muy por debajo de tu nivel. Ojalá que Pochettino tenga éxito. Con una segunda vuelta mínimamente digna, el equipo tendría que salir adelante. Es una miniliga de 19 partidos, donde has empezado con menos cinco puntos y en la que nadie te exige acabar primero sino remontar lo justo para salvarte.El error del EspanyolAyer, primer partido de 19, primer punto sumado. Importante, porque recortas a cuatro los que te separan de tu objetivo. De todos modos, el Espanyol lleva encadenando muchos fallos en lo deportivo. El más grave, haber prescindido de uno que valía mucho para la idiosincrasia del club: Ernesto Valverde.El 0-0 de la ida en la Copa no garantiza nada a nadie. Si el Espanyol repite la misma entrega, habrá duelo. Calidad tiene más el Barça, pero eso solo marca la diferencia cuando sales a comerte el mundo. Estás a cuatro partidos de un título. Yo me lo comería.

MI VERDAD, por Josep Ma Casanovas, director del diari SPORT



El tridente de oro, otro éxito de Guardiola
Josep Maria Casanovas


MESSI, EL CRACK.

La clase y el olfato de gol de los delanteros es algo que se tiene o no se tiene y, en estos momentos, el Barça tiene a los mejores en sus puestos. Messi es la gran figura, el mejor futbolista del mundo que no para de crecer; Eto’o, el goleador por excelencia del fútbol mundial y Henry, el crack que ha tenido que adaptarse a un nuevo estilo y que en cuanto lo ha logrado está dando un gran rendimiento. Los tres han marcado más goles que todos los equipos de las grandes Ligas europeas, lo que da la auténtica dimensión de su categoría. Pero, ¡ojo!, que detrás de todo esto está el trabajo de un entrenador que sabe sacar lo mejor de cada uno de ellos. Guardiola tuvo claro desde el principio que ellos tenían que conformar el tridente atacante de su Barça y decidió tratar a cada uno de forma específica. Con Messi, por ejemplo, gestionó de maravilla el problemilla de los Juegos Olímpicos. Habló con él, le dio confianza y pactó una relación que está dando grandes frutos. Pep tuvo que hacer más de una reunión con Messi para conocerle a fondo, para ver qué había más allá de esa persona aparentemente tímida y retraída. Y de esos diálogos surgió una excelente química entre ellos, hasta el punto de que Leo le está ahora agradecido de que le controle las dietas, los horarios, la preparación física..., pues, no en vano, es la primera vez que en siete meses no ha tenido ni una lesión. Aquella frase de Pep que un día pasará a la historia: “Messi nos hace mejores a todos”, lo explica todo.

ETO’O, EL GOL.

Cuando Guardiola fue presentado como entrenador del primer equipo, Eto’o estaba colgado del alambre, marcado por muchos como uno de los culpables de los males del pasado y en la misma lista de los que había que traspasar para hacer limpieza. Afortunadamente, Samuel decidió jugar con las cartas boca arriba y encontró a un entrenador que le valoraba como futbolista y estaba dispuesto a darle una oportunidad como persona. Pocos dudan de que Eto’o sea el mejor goleador del mundo, pero tampoco hay demasiados más que no crean que es un jugador difícil de llevar. Guardiola ha hecho el esfuerzo para entenderle, le ha dado confianza y ahora tiene al goleador motivado, que es tanto como decir una garantía de éxito. Pep le ha hecho comprender que Messi tiene un papel y él otro, diferente, que no menos importante, y la relación funciona como una seda.

HENRY, LA SUPERACION.

El francés era otra patata caliente para el nuevo entrenador. Después de un primer año decepcionante, por no decir de auténtico fiasco, Tití estaba perdido y su futuro tampoco estaba claro. De haber salido una buena oferta en verano, que no salió, se le hubiera vendido sin ninguna duda, pero Guardiola era de los pocos que aún creían en él. El secreto es que Guardiola siempre ha admirado a los que son mejores futbolistas que él y en Henry, además, veía clase y elegancia. Así que decidió recuperarle psicológicamente en la convicción de que la clase futbolística volvería por sí sola. En este escenario, el jugador se encontró con más fuerzas para superar las críticas y la difícil adaptación a una nueva ciudad y a otro sistema táctico. Henry ha sido el reflejo de lo que se puede lograr con espíritu de superación. Y hay que agradecérselo.

"TODOS SOMOS CONSCIENTES DE QUE ESTO ES LARGO Y AÚN NO HEMOS GANADO NADA"


Puyol: “¿Bache? Ya lo tuvimos al principio”
Puyol ofreció otro recital del ‘seny’ y la cautela que rigen los destinos del vestuario. En Radio Marca, el capitán encajó con elegancia los elogios recibidos pero señaló que la temporada vive su ecuador

Recordó que el Madrid levanta cabeza poco a poco y se sumó a la corriente generalizada que ve poco menos que imposible la marcha de Messi del Barça.

Puyol estuvo incisivo cuando le apuntaron que los perseguidores del Barça aún confían en el ‘tópico del bache’ para reengancharse a la Liga.

“¿El bache? Todos los equipos lo pasan, lo que sucede es que nosotros lo tuvimos al principio, en las dos jornadas en las que perdimos y empatamos. Fue duro”. Acto seguido, el capitán remarcó la necesidad de apostar por la prudencia.

“El triplete es muy complicado y todos somos conscientes que esto es largo y aún no hemos ganado nada”.

Puyol advirtió que el Madrid está en progresión con sus victorias y que Messi es “feliz aquí”.

A la hora de valorar el cambio, el lateral exculpó a Deco y Ronaldinho y manifestó que “los culpables somos todos”.

MÁRQUEZ Y KEYTA YA ENTRENAN CON EL EQUIPO


Guardiola recupera efectivos
El Barça regresó este martes al trabajo con la mirada puesta en el derby del jueves frente al Espanyol

Para esta sesión, Josep Guardiola, técnico del Barça, recuperó tanto a Seydou Keita, como a Rafa Márquez, ambos con molestias. La sesión contó también con la presencia de tres jugadores del filial.A las 11 en punto de la mañana, la plantilla de la mañana saltaba al campo del número 1 de la Ciutat Esportiva de Sant Joan Despí para seguir preparando el derby copero.

Una sesión que contó como principal novedad con la presencia de Seydou Keita y Rafa Márquez. El mexicano, que realizó el calentamiento específico con un preparador físico, arrastra una sobrecarga muscular en la pierna izquierda desde el pasado miércoles.

Por su parte, Keyta llevaba dos días entrenando al margen del equipo por culpa de una contusión en su pierna izquierda.La sesión matinal también contó con la presencia de tres jugadores del filial.

Concretamente, Víctor Sánchez, Jeffren y Miño fueron los escogidos por Guardiola para ejercitarse junto al resto de la plantilla del primer equipo.

dilluns, de gener 26, 2009

Messi: "Jamás me iré del Barça, es mi casa"


Messi: "Jamás me iré del Barça, es mi casa"

Messi es protagonista siempre, dentro y fuera del campo, como corresponde a un crack de su nivel. Las preguntas que se generan durante la semana a su alrededor, las responde vestido de corto. ¿Hay ‘caso Messi’? ¿Puede el argentino repetir la ‘canallada’ de Figo, marchándose al Real Madrid? Su respuesta, ayer, fue contundente. “Mi corazón es blaugrana”, pareció decir besándose el escudo, segundos después de acabar con el trabajo defensivo del Numancia de toda la primera mitad con una caricia de su bota. Y después, tras el encuentro, reconoció que “jamás me iré del Barça, es mi casa. Han hecho mucho por mi familia y si no me echan yo no me quiero ir del Barça. No sé de donde ha salido todo eso”.En Madrid ya pueden ir buscando otra forma de desestabilizar al Barça. Atacando al internacional argentino lo único que logran es motivarle. Y Messi, picado, es muy peligroso. Desde el primer momento buscó el gol. Tenía ganas de celebrarlo con los poco más de 40.000 aficionados que desafiaron al frío y al viento para ver a un equipazo, para ver cómo su ídolo besaba el escudo. Leo Messi jugó una buena primera mitad, en la que protagonizó varias jugadas de mérito, pero se salió en la segunda. En 45 minutos destapó toda su esencia, la liberó sobre el césped impregnando cada metro cuadrado. Hizo el 1-0, pero no tuvo bastante. Quería más. Y encontró lo que buscaba, tras un rebote que le favoreció y le permitió marcar a placer. Fue su segundo gol de la noche, el número 23 de la temporada. A este ritmo, Leo Messi puede acabar la campaña con unas cifras demoledoras. En la Liga ya suma 14 goles, aún lejos de los 19 de Samuel Eto’o. Parece como si ambos futbolistas se retaran sobre el césped, con Thierry Henry como tercer invitado. De lujo, eso sí. El Barça es quien sale ganando de esta disputa. En la Champions suma 5 y en la Copa 4. No hay competición, ni rival, que se le resista.El argentino pudo celebrar ayer su primer gol marcado con la pierna derecha esta temporada. Fue en el segundo, el que despertó al público, maniatado por el frío. Los seguidores le agradecieron el gesto coreando su nombre y haciendo la ola. Con Messi sobre el terreno de juego, la fiesta está garantizada. El ‘10’ blaugrana pudo hacer el tercero en dos mano a mano con Juan Pablo. El guardameta evitó su ‘hat-trick’ la primera vez. En la segunda fue el larguero el que evitó el tanto. El equipo se quedó a dos goles de anotar el número 5.000, pese a que por ocasiones no fue. Para entrar en la historia, el internacional argentino no necesita ser el autor de ese tanto. Con jugar como lo hace, tendrá capítulo propio. Además de destrozar la defensa numantina, también tuvo tiempo de asistir a Henry en el gol del francés. No sólo es el mejor futbolista del mundo, sino que mete en la lista de los diez primeros a sus compañeros. Messi volvió a exhibirse. Lo hizo para agradar a sus aficionados, pero también para callar a todos aquellos que lo ven vestido de blanco

Barça: 63 goles y 17 palos


Barça: 63 goles y 17 palos

"No vamos a descubrir el agua caliente hablando ahora de que el Barcelona es un equipo magnífico", proclamó Sergio Kresic, el entrenador del Numancia, en la sala de prensa del Camp Nou. No estaba para tonterías porque, en su partido 200 en la Liga, el Barça les había metido cuatro goles: dos de Messi, que lleva 23 entre todas las competiciones; uno de Eto'o, 19, a uno por cada partido que ha jugado en la Liga, y otro de Henry, que ya suma 12, los mismos que firmó en toda la campaña pasada. En total, acumulan el 71% de los goles de un equipo que chuta mucho y bien. "Es cuestión de trabajo", relativiza Messi.
El caso es que los muchachos de Pep Guardiola suman 63 goles en lo que va de Liga, por lo que han superado el registro histórico de las temporadas 1950- 1951 y 1958-1959, cuando se lograron 62 goles en 20 partidos. La media actual supera las tres dianas por partido (3,15) y remite a una máquina ofensiva brutal. La estadística lo demuestra. Ningún equipo remata más que el Barcelona -20 veces por partido- y con tanto acierto, aunque, de tanto apurar, con los dos remates a la madera del partido contra el Numancia, ya totaliza 17 tiros a los palos. "Muchos, de forma increíble", confiesa Vilanova, el segundo de Guardiola.
Dos goles más y el Barça sumará 5.000. "Sería bonito que fuera un futbolista de casa quien hiciera historia", anunció Henry, que señala a Messi como culpable del poderío ofensivo: "Cuando coge la pelota, siempre tenemos una ocasión".
Iniesta abre el abanico y responsabiliza al trío ofensivo de que el equipo triture a los rivales: "Con delanteros como éstos ¿cómo no vamos a meter goles?" se pregunta. "¡Y más que podríamos marcar!", se lamenta Eto'o. "Creamos muchas ocasiones porque estamos bien colocados y robamos el balón muy cerca del área rival. Pero también fallamos muchas", se lamentó el camerunés. "Los errores son errores. Lo que me fastidia de mí mismo es fallar porque de vez en cuando hago difícil lo que es fácil", se culpó. "Es cuestión de espíritu, de voluntad, de las ganas que le ponen y de lo buenos que son", sostiene Guardiola, contento después de escuchar por boca de Messi: "Sólo me iré del Barça si me echan".

diumenge, de gener 25, 2009

Messi double helps Barca go 15 points clear


Messi double helps Barca go 15 points clear
Lionel Messi scored twice as leaders Barcelona overcame Numancia 4-1 at the Nou Camp to go 15 points clear at the top of the Primera Liga on Saturday.
Modest Numancia are the only team to have beaten Barca in the league, winning 1-0 at home on the opening day of the season, and they made life difficult for their hosts early on.
After the break, however, Messi, twice, Samuel Eto'o and Thierry Henry all scored as Pep Guardiola's side stepped up a gear, and they moved to 53 points from 20 games.
Jose Barkero's blistering freekick for the visitors had made it 2-1 after 61 minutes.
"I congratulate Numancia. Their team knew what they were doing on the pitch, but Barca are lucky to have good players who can make a difference in a game, and they delivered the victory," Guardiola said.
Second-placed Real Madrid host Deportivo Coruna at the Bernabeu on Sunday, when Sevilla welcome Racing Santander.
Earlier, struggling Osasuna came back to draw 1-1 at Villarreal with a spirited performance at the Madrigal.
The visitors were rewarded for their ambition when substitute Dady scored from close range following an error by Pascal Cygan in the 65th minute, cancelling out Giuseppe Rossi's stylish first-half opener.
Villarreal remained fifth with 34 points, kept out of the Champions League places on goal difference by Valencia.
Osasuna climbed off the bottom, drawing level on 14 points with Real Mallorca but above them on goal difference.
EARLY SCARE
Numancia gave the leaders an early scare when Javier del Pino headed in at the back post after 18 minutes at the Nou Camp, but the goal was harshly ruled out for a foul.
The visitors resisted until the 49th minute when Daniel Alves set up Messi by chipping over his marker and heading a cross in for his team mate to break the deadlock.
Iniesta threaded through for Eto'o to notch his 19th goal of the campaign soon after, before Barkero pulled one back, but it was only a brief respite from Barca's constant pressure.
Henry bagged the third from Messi's run and pass, and the Argentine made it 4-1 as he squirmed through two defenders and rounded the keeper to score. Messi was denied his hat-trick near the end when he hit the crossbar.
By then Numancia were down to 10 men following the 81st minute dismissal of Cesar Palacios.

guardian.co.uk Football Web

Video de los goles Barça-Numancia


Para ver los goles del Barça Numancia hacer click aqui:

Nova volta, mateixes golejades (4-1)


Nova volta, mateixes golejades (4-1)

El Barça s’ha endut els tres punts contra el Numància, l’únic equip que l’havia batut en Lliga, oferint gols i espectacle. Messi (2), Eto’o i Henry han estat els golejadors d’un Barça que comença la segona volta com va acabar la primera: golejant.
En una nit freda i amb molt de vent, el primer temps ha estat un voler i no poder del Barça, que era l’únic equip que ha sortit a guanyar. Els blaugranes es topaven sempre contra l’ordre defensiu del Numància, que volia repetir la proesa de Los Pajaritos. Aquest somni s’ha començar a fer impossible en els primers minuts de la represa, quan Messi i Eto’o han posat ràpidament el 2-0 en el marcador. Amb el marcador advers, el Numància ha decidit llançar-se a l’atac. I ha aconseguit retallar distàncies amb un gol de Barkero. Però després ha pagat cara tanta ofensivitat i els blaugranes s’han recreat amb tants espais al davant. Així, Henry i Messi han signat dos gols més, que permeten el Barça continuar sumant de tres en tres a la Lliga. I ja van 53 punts, quinze més que Madrid i Sevilla, que juguen diumenge. Contra una defensa d’onze El Numància ha plantejat el partit com ho va fer en la primera jornada. Amb un dibuix tàctic ultradefensiu -Kresic ha apostat per un 4-1-4-1- i els onze jugadors a la meitat pròpia de camp, els numantins esperaven el Barça, que atacava una vegada i una altra. Hi havia, però, el problema de la manca d’espais. Al Barça li faltava una velocitat més per crear-los i un gol anul•lat a Goiría (min 17), en l’única ocasió visitant, ha servit per trobar-la. Atac i gol Des d’aquest moment el Barça ha començat a oferir la seva cara més habitual aquesta temporada. Les ocasions de Xavi (min 21) i Piqué (min 26) i un triple remat de Messi, Xavi i Touré (min 33) no han servit per obrir la llauna. Tot seguit, Iniesta –ubicat d’inici al migcamp- ha estat a punt de fer un gran gol de vaselina, però Juan Pablo ha respost amb reflexos sublims. Si no era el porter, eren Boris, Ortega o Palacios els que tallaven les triangulacions blaugranes, que no han pogut superar la muralla numantina en el primer temps. Es trenca el partit S’iniciava, doncs, el segon període amb els deures per fer per part del Barça. Els ha enllestit ràpid, en set minuts. En el 49 Iniesta ha canviat l’orientació del joc cap a la dreta, on Alves ha rebut i, després d’inventar-se un barret dins de l’àrea, ha assistit cap a Messi, que amb un toc molt subtil ha fet l’1-0. Tres minuts més tard ha arribat el 2-0, obra d’Eto’o després d’una nova passada a l’espai d’Iniesta. La muralla defensiva semblava ara de paper. Intercanvi de cops Ja amb res a perdre, el Numància ha estirat linies, en una decisió valenta que ha tingut premi: Barkero ha retallat diferències amb un llançament de falta molt colocat (min 60). Rebre un gol no ha agradat el Barça, que ha tornat a prémer l’accelerador en el tram final de partit. I Messi ha aparegut amb dues noves grans accions. La primera, per assistir Henry, que ha anotat el 3-1 amb un xut creuat. La segona, per fer una ‘croqueta’ abans d’endur-se un refús que li ha permès anotar el quart. Més Messi Després d’aquest nou golàs, s’han fos alguns ploms al Camp Nou. S’havia acabat l’espectacle? Ni molt menys, Messi encara ha tingut temps de crear dues jugades individuals que a punt han estat d’acabar amb gol, contra un Numància que ha jugat els darrers minuts amb deu, per l’expulsió de Palacios.

The same old goal spree (4-1)


The same old goal spree (4-1)

Barça took 3 points tonight from Numància, the only team to have beaten them in the league, with yet another goal spree. Messi (2), Henry and Eto’o were the scorers, and Barça start the 2ond stage of the league as they ended the first: scoring goals.
On a cold windy night, the first half was frustrating for Barça, who seemed to be the only team playing for a win. The blaugranes seemed to be up against a solid defence, and Numáncia were looking to repeat the result in Los Pajaritos. But their dream became shattered early on in the second half when Messi and Eto’o quickly made it 2-0 With the scoreline against them, Numancia launched themselves into attack, and they managed to reduce the gap with a goal from Barkero. But they soon paid the price, with Barça enjoying so much resulting space up front, Henry and Messi got two more. With Barça getting three points from every game, they now have 53, fifteen more than Real Madrid and Sevilla, who play on Sunday.

Against an 11-man defence

Numancia played tonight’s game differently to back in August. Kresic chose an ultra-defensive 4-1-4-1, with all players in their own half, and Barça mounted attack after attack but were unable to find space. Barça were lacking in a certain pace to crack the defence, and when Gorinsa had a goal disallowed ion the 17th minute, they found it.

Constant attack.

From then on in, we saw a more familiar Barça. Efforts from Xavi (min 21) Piqué (min 26) and a shot each from Messi, Xavi and Touré (min 33) all came close to cracking the shell. Iniesta had a long shot from midfield well-saved by Juan Pablo. Boris, Ortega and Palacios were also consistent in blocking Barça, and the first half ended with Numáncia’s wall being unbroken.

The game opens up

Barça responded quickly from the start of the second half. In the 49th minute, Iniesta took the game over to the right, where Alves picked it up and dribbled into the area, passing to Messi who subtly touched the ball into the net. Three minutes later Eto’o made it 2-0 thanks to yet another pass from Iniesta. The defensive wall now seemed made of paper.

Exchange of blows

Wit nothing to lose, Numancia now pushed forward and were rewarded with a goal from a free-kick by Barkero in the 60th minute. Barça didn’t like letting in a goal, and they turned the pace up with Messi making two more great moves. First Henry scored thanks to a Messi pass across the area, then Messi himself dribbled two players in the centre of the penalty area and then after a deflected save, he slotted the ball home to make it 4-1.

More Messi

But that wasn’t all, it looked like Barça were going to widen the gap even more. Messi nearly got two more through individual moves, and Numáncia spent the final minutes with only ten men after Palacios had been sent off.